Maria Montessori

Maria Montessori, naar wie ons onderwijs is vernoemd, werd op 31 augustus 1870 geboren in Chiaravalle, een klein plaatsje bij Ancona, Italië. Na haar middelbare schooltijd aan de Regia Scuola Tecnica Michelangelo Buenarotti kiest ze, tegen de gewoonte van die tijd in, aanvankelijk voor de studie voor ingenieur, maar later voor de medicijnenstudie. Ze is daarmee een van de eerste vrouwelijke medicijnenstudenten van Italië en in 1896 de eerste vrouwelijke arts. In opdracht van de regering stichtte zij in de sloppenwijken van Rome haar “Casa dei bambini”, waarin kinderen van wie beide ouders buitenshuis moesten werken, opgevangen en begeleid werden. De resultaten waren spectaculair. Haar methode werd wereldwijd bekend en in vele landen toegepast. Haar inzicht in en begrip voor kinderen, en haar ideeën om hen te helpen bij hun ontwikkeling tot gezonde, evenwichtige en kritische volwassenen zijn ook vandaag de dag nog actueel en zinvol.

Wij dragen het montessorionderwijs een warm hart toe omdat het onderwijs de leerling volgt en niet andersom. De visie van Maria Montessori is zichtbaar in de school door het materiaal, de onderwijskundige aanpak en de pedagogische aanpak. Wij willen een school zijn waar ieder individu zichzelf mag zijn en volledig de ruimte krijgt om te groeien en ontwikkelen in zijn/haar eigen tempo.

Onze missie & Visie

Wij streven naar een veilige omgeving waarin ieder zich kan ontwikkelen in vrijheid en verbondenheid tot een zelfstandige en authentieke wereldburger. De kernwaarden waar op deze missie is gebaseerd zijn:

Medeverantwoordelijkheid

Hoewel medeverantwoordelijkheid het “einddoel” voor onze kinderen is, laten ook onze jongste kinderen medeverantwoordelijkheid zien, passend bij hun leeftijd. Je ziet dat deze kinderen zorgdragen voor hun omgeving. Zij verrichten oefeningen van het dagelijks leven en doen mee aan lesjes rond welbevindenheid. Ze weten dat hun gedrag invloed kan hebben op anderen. Een jongste kind helpt de ander met het voltooien van een taakje, het netjes houden van de klas, of het troosten van een ander bij verdriet.

Onze kinderen spelen een belangrijke rol in de toekomstige samenleving. Montessori zag de individuele ontwikkeling van het kind in het licht van vooruitgang van de gehele gemeenschap. Als montessorischool besteden wij daarom niet alleen aandacht aan cognitieve opbrengsten en pedagogische idealen maar ook aan het bevorderen van de sociale vooruitgang van de maatschappij (Montessori, 1978).

Ontwikkelen

Montessori heeft, in navolging van haar observaties, vier ontwikkelfases van kinderen geïdentificeerd. Van 0 tot 6 jaar de peuters, 6 tot 12 jaar het kind, 12 tot 18 jaar de adolescent en 18-24 jaar de volwassene. Voor onze school zijn vooral de eerste twee levensfases belangrijk. Op onze school willen wij breed kijken naar de ontwikkeling van kinderen. Wij beperken ons niet louter tot cognitieve ontwikkeling (spelling, rekenen, taal en schrijven e.d.). Ook de creatieve, sociale, emotionele en sportieve ontwikkeling vinden wij belangrijk.

Autenticiteit

Autenticiteit is "Je eigen zelf kunnen zijn". Op onze school geven wij kinderen de ruimte om vanuit eigen motivatie tot ontwikkeling te komen. Wij volgen het kind en sluiten aan bij wat het kind nodig heeft. De leerkracht is terughoudend, grijpt in wanneer daar door het kind om wordt gevraagd. Wij vertrouwen in het vermogen van kinderen om vanuit oefening en het maken van fouten zelf tot correctie te komen. Soms is het toch nodig om in te grijpen. Vanuit rust, observatie en met respect naar het kind. 

Vrijheid

Vrijheid op onze montessorischool zien we terug in keuze van werktijd, werkkeuze, werkplaats en manier van verwerking. Wij bereiden de leeromgeving van onze kinderen zo goed mogelijk voor (voorbereide omgeving). Vanuit deze rijkdom aan leermiddelen kunnen kinderen een keuze maken in het werk. Natuurlijk is het zo dat wij als montessorischool ons ook hebben te verhouden tot de eisen die de maatschappij van ons onderwijs verwacht. Leerdoelen, toetsen e.d. hebben ook op onze school een plaats. Binnen deze kaders en grenzen zoeken wij de vrijheid op voor onze kinderen.

Verbondenheid

Een individu is een knooppunt van relaties (Oosterling, 2013). Kinderen hebben in hun leven te maken met een enorme diversiteit aan mensen: ouders, leerkrachten, vrienden etc. Je maakt als individu niet alleen deel uit van een groep, de groep zorgt ook voor het individu.

Verbondenheid betekent voor ons ook verbonden zijn met de omgeving om ons heen. 

"Het is waar dat het kind zich ontwikkelt in zijn omgeving door activiteit, hij heeft echter materialen, sturing en onbevooroordeeld begrip nodig. Het is de volwassene die dit aanbiedt. Als we minder doen dan nodig is, of meer dan noodzakelijk dan dwingen wij onzelf op bij het kind, wij ontnemen het kind dan zijn creatieve impulsen en de mogelijkheid om zichzelf autentiek en in vrijheid te ontwikkelen" (Montessori 1965).